زیر میز پزشکان چه خبر است؟!



این گزارش را واحد مرکزی خبر تهیه کرده است...


درحال حاضر 5 مرکز بستری در شهرهای نکا، ساری،قائمشهر، بابلسر و چالوس و 14 مرکز درمانگاهی در شهرهای دیگر استان وجود دارد که زیرمجموعه تامین اجتماعی هستند.


همچنین این سازمان با 2500 مرکز درمانی دولتی و خصوصی دیگر قرارداد دارد که در بخش بستری 10 درصد هزینه را بیمه شده و 90 درصد دیگر را سازمان تامین اجتماعی تقبل می کند و در بخش درمانگاهی نیز 30 درصد هزینه ها به عهده بیمه شده و 70 درصد دیگر را سازمان می پردازد.

هم اکنون یک میلیون و 450 هزار بیمه شده تامین اجتماعی در استان مازندران وجود دارد و مازندران از این لحاظ رتبه هشتم کشور را دارست . اما شهروندان مازندرانی در مراجعه به این مراکز با مشکلات عدیده ای روبه رو هستند.

رضا جعفری که برای درمان گوش دخترش به بیمارستان حکمت ساری که وابسته به تامین اجتماعی است مراجعه کرده می گوید: وقتی مراجعه کردم هیچ کاری برای دخترم انجام ندادند و گفتند 2 روز دیگر مراجعه کنید، در حالی که دخترم اکنون از درد گوش می رنجد .

محمد عباسی شهروند دیگر ساروی می گوید: بیمارستان متعلق به تامین اجتماعی امکاناتی برای عکس و فیزیوتراپی ندارد و برای گرفتن عکس حداقل 2 هفته باید در نوبت باشیم.

دکتر خورشیدی -معاون درمان سازمان تامین اجتماعی مازندران- درخصوص مشکلات مراجعه کنندگان به بیمارستان های متعلق به این سازمان گفت:در 5 مرکز بستری و 14 مرکز سرپایی درسال 88 حدود 5/2 میلیون بار مراجعه داشتیم که از این تعداد 32 هزار مورد بستری و 23 هزار مورد عمل جراحی شدند و در بخشهای قراردادی نیز حدود 5/5 میلیون بار مراجعه داشتیم که 130 هزار مورد آن منتهی به جراحی شد و در مجموع حدود 120 میلیارد تومان هزینه شد که مسلما با این حجم بالای مراجعه، رضایتمندی کامل وجود نخواهد داشت.

حسن آزرم -مدیرکل سازمان تامین اجتماعی مازندران- درخصوص مشکلات بیمارستان حکمت ساری گفت: با توجه به اینکه حدود 25 درصد از اعتبارات درمانی استان را فقط در شهر ساری هزینه می کنیم بازهم پاسخگوی نیاز شهروندان نیست به همین دلیل با بیمارستان ولی عصر قائمشهر قرارداد بستیم تا بخشی از کارهای درمانی و فیزیوتراپی در آنجا انجام شود.

اما یکی ازمهمترین مشکلاتی که بیماران با آن مواجهند، گرفتن اجباری زیرمیزی توسط برخی از پزشکان است که با توجه به نیاز مبرم بیماران به معالجه مجبور به پرداخت آن می شوند.

جلال عابدینی از شهروندان مازندرانی می گوید: قوزک پایم دچار مشکل شد و به بیمارستان حکمت ساری مراجعه کردم، گفتند: باید عمل شود و عمل هم رایگان است اما شماره حسابی به من دادند و گفتند باید 5/1 میلیون تومان به حساب واریز کنم تا دکتر مرا مورد عمل جراحی قرار دهد.

دکتر خورشیدی -معاون درمان سازمان تامین اجتماعی مازندران- دراین خصوص گفت: متاسفانه بحث زیرمیزی توسط عده ای خاص انجام می گیرد و این به دلیل سیاستهای تخصصی آنهاست و معمولا در تخصصهایی است که تعداد متخصصین آن کم هستند ولی اگر شکایتی در این خصوص به ما برسد تا مرز اخراج و لغو حکم استخدامی پزشک مربوط پیش خواهیم رفت.

البته مشکلات مردم در مراجعه به مراکز متعلق به سازمان تامین اجتماعی آن قدر زیاد است که در این تحلیل نمی گنجد.

 مشکلاتی مانند نبود نوبت دهی تلفنی با توجه به اعلام شماره تلفن ازطرف سازمان، قبول نکردن آزمایش و عکس گرفته شده توسط بیمارستانهای این سازمان توسط بسیاری از پزشکان، تحت پوشش نبودن بسیاری از داروهای مهم و ....

 البته به عقیده کارشناسان بخش درمان بخش بسیار پیچیده ای است که در تمامی دنیا با مشکلات متعددی روبه روست اما از مسئولان انتظار می رود با توجه به اینکه بسیاری از اقشار آسیب پذیر تحت بیمه تامین اجتماعی هستند با تصویب قوانین جدید و اختصاص اعتبارات خاص معضلات و مشکلات متعدد این قشر را حل کنند.

تغذیه و سرطان

۱- هر شخص دارای سلول های سرطانی در بدن خود است .این سلول های سرطانی در آزمایشهای استاندارد خود را نشان نمیدهند تا آنکه به مقدار چند میلیارد سلول افزایش یابند. زمانی که پزشکان به اشخاص مبتلا به سرطان اعلام میکنند که دیگر در بدن آنها سلول سرطانی وجود ندارد، این حالت فقط بدان معناست که آزمایشها دیگر قادر به ردیابی و پیدا کردن سلولهای سرطانی نیست زیرا آن سلولها به مقدار قابل ردیابی شدن در بدن وجود ندارند.


سلولهای سرطانی بین شش تا ده مرتبه در دوره زندگی یک انسان پیدا میشوند.


۳- زمانیکه سیستم ایمنی انسان قوی باشد سلولهای سرطانی از بین میروند و از ایجاد تومور سرطانی جلوگیری میشود.


۴- زمانیکه شخص بیماری سرطان دارد نشانه آنست که وی دارای کاستی های تغذیه ای شده است. این کاستی ممکن است منشا ژنتیک، محیطی، غذاها و عواملی درشیوه زندگی باشد.


برای غلبه بر کاستی های متعدد تغذیه ای، تغییر در رژیم غذایی شامل اضافه کردن بعضی مخلفات غذایی، سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند.


شیمی درمانی ضمن آنکه باعث مسموم کردن فوری سلولهای سرطان است که سریع رشد میکند، سلولهای سالم بدن درمغز استخوان و دیواره روده ها و غیره را که سریع رشد میکند را نیز از بین میبرد و میتواند سبب ضایعه عضو بدن مثل کبد، کلیه ها، قلب، ریه ها و غیره شود.

 -۷
پرتوگیری ضمن آنگه سلولهای سرطانی را نابود میکند سلولهای سالم را نیز میسوزاند، ضایع میکند و باعث تخریب آنها میشود.

۸
- درمان اولیه با شیمی درمانی و پرتو درمانی غالبا اندازه تومور را کاهش می دهد. بااین وصف شیمی درمانی و پرتودرمانی درازمدت به نابودی بیشتر تومور منتج نمی شود.

زمانیکه بدن تحت تاثیر مسمومیت ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی قرار میگیرد سیستم ایمنی در معرض خطر و نابودی واقع میشود بنابراین شخص ممکن است مقاومت خود را در برابر انواع مختلف عفونتها و پیچیدگی های ناشی از آن از دست بدهد.

 -۱۰
شیمی درمانی و پرتو درمانی می تواند باعث جهش ژنتیکی سلولهای سرطانی گردد و مقاوم و پایدار شود و نابود کردن آن مشکل خواهد شد جراحی می تواند باعث گسترش سلول های سرطانی به دیگر نقاط بدن شود.

 -۱۱
یک راه موثر مبارزه با سرطان غذا نرساندن به سلولهای سرطانی است. عدم رساندن مواد غذایی مورد نیاز سلول برای جلوگیری از افزایش و چند برابر شدن تعداد سلولها است.


سلولهای سرطانی از چه موادی تغذیه می شوند؟

الف- قند تغذیه کننده سرطان است. با قطع مصرف قند یک عامل مهم تامین غذا برای سلولهای سرطانی قطع میشود. جانشینهای قند نظیر NutraSweet ،Equal، Spoonful و غیره با Aspartame ساخته میشود و زیانآور است. یک جانشین طبیعی بهتر عسل مانوکا یا ملاس ناشی از قندسازی است لیکن مقدار مصرف آن باید بسیار اندک باشد. نمک سفره دارای افزودنی شیمیایی است که رنگ آنرا سفید کند.. جانشین بهتر نمک سفره نمک حاصل از آب دریا و یا Brag's aminos است.
 
ب- شیر باعث میشود که بدن بخصوص در سیستم گوارش (معده و روده ها ) مخاط درست کند. سرطان از مخاط تغذیه میکند. با قطع مصرف شیر و جانشین کردن آن با شیر سویا سلولهای سرطانی در برابر بی تغذیگی قرار میگیرند. پ - سلولهای سرطانی در محیط اسیدی مقاوم و پایدار می شوند. رژیم مبتنی بر گوشت قرمز اسیدی می شود و بهترین آنست که ماهی خورده شود و بجای مصرف گوشت گاو و خوک مقدارکمی گوشت جوجه مرجح است. گوشت قرمز همچنین محتوی آنتی بیوتیک های دامی ، هرمون های رشد و انگل است که تماما بخصوص برای اشخاص مبتلا به سرطان آسیب رسان است.

ت - رژیم با 80% سبزیجات تازه و آب میوه و بنشن ، دانه های نباتی ، آجیل ها و مقداری میوه بدن را در محیط قلیایی قرار می دهد. ازغذاهای پخته شده شامل بنشن ،حدود 20% می تواند به بدن برسد. آنزیم های زنده در آب سبزیجات تازه به آسانی جذب می شود و ظرف 15 دقیقه به سطوح سلولی می رسد تا سلولهای سالم را رشد کافی دهد و تقویت کند. برای بدست آوردن آنزیم های زنده بمنظور ساختن سلول های سالم کوشش کنید آب سبزیجات تازه (بسیاری از سبزیجات از جمله جوانه لوبیا) مصرف کنید و دو تا سه مرتبه در روز مقداری سبزیجات خام بخورید. آنزیم ها در حرارت 104 درجه فارنهایت (یا 40 درجه سانتیگراد) ازبین می روند. ث- از خوردن قهوه ، چای وشکلات که دارای کافئین زیاد است پرهیز کنید. چای سبز جانشینی بهتر و دارای خواص ضد سرطان است. بهترین نوشیدنی آب است. برای جلوگیری از ورود توکسین های معروف(مواد سمی) و فلزات سنگین در آبهای لوله کشی به بدن ، مصرف آب تصفیه شده یا فیلتر شده مناسب است . از خوردن آبهای تقطیر شده پرهیز کنید.


۱۲- هضم پروتئین گوشت قرمز سخت است و نیاز به مقدار زیادی آنزیم گوارشی دارد. گوشت هضم نشده که در روده ها باقی بماند فاسد می شود و مسمومیت ایجاد می کند. 

۱۳- دیواره های سلول سرطانی دارای پوشش پروتئین خشن است. با صرف نظر کردن از خوردن گوشت یا کمتر خوردن آن آنزیم بیشتری برای حمله به دیواره های پروتئینی سلول سرطان آزاد می شود و به بدن امکان می دهد سلول های سرطانی را از بین ببرد.

۱۴- بعضی مکملها:
IP6, Flor-ssence, Essiac, anti-oxidants, vitamins, minerals, EFAs etc سیستم ایمنی را بهبود میبخشند تا سلولهای مبارزه کننده و کشنده خود بدن را برای از بین بردن سلول سرطانی تقویت کنند. مکملهای دیگرنظیر ویتامین ای (E) توان برنامه ریزی کشتن سلول یعنی روش معمولی خلاصی یافتن از سلولهای آسیب دیده، غیر ضروری و غیر لازم بدن را دارند.


۱۵- سرطان بیماری جسم و روح و روان است. داشتن روحیه مثبت و پیکار جو به شخص مبارزه کننده با سرطان کمک می‌کند که به بقای خود ادامه دهد. خشم و عدم بخشش و تندخویی بدن را در برابر محیط پر تنش وترشرویی قرار می دهد. بیاموزید که روحیه ای توام با عشق و بخشندگی داشته باشید. بیاموزید که همواره حالت آرامش و دلی آرام داشته باشید و از زندگی لذت ببرید.


 -۱۶سلولهای سرطانی در محیط حاوی اکسیژن توان ماندن ندارند. ورزش روزانه وتنفس عمیق باعث میشود که اکسیژن به لایه های سلولی برسد. اکسیژن درمانی روش دیگری برای از بین بردن سلول های سرطانی است...

سرطان سینه با پوشیدن لباس‌‌های تنگ!



اگرچه بسیاری از محققان و دانشمندان همچنان در تلاش هستند تا به یافته‌ های جدیدی درباره عوامل تاثیرگذار در افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه در بین زنان دست یابند، اما گروهی از کارشناسان از چند دهه گذشته سبک خاص طراحی لباس های زنانه را به عنوان یکی از عوامل مهم در ابتلا به سرطان سینه معرفی کرده‌ اند.
بررسی های انجام شده حاکی از آن است که پوشیدن لباس‌ های خیلی تنگ در بلند مدت احتمال گسترش تومورهای سرطانی را در بافت سینه افزایش خواهد داد.
این نوع لباس‌ ها مانع از خروج ترشحات لنف شده و افزایش مواد سمی در بافت سینه زمینه مناسبی را برای ابتلا به سرطان سینه به وجود خواهد آورد. اما از آن جایی که هنوز شواهد کافی در تایید این نظریه ارائه نشده است نمی ‌توان به این نتیجه رسید که ارتباط مستقیمی بین پوشیدن لباس ‌های تنگ و ابتلا به سرطان سینه وجود داشته باشد و به همین دلیل نباید آن را به عنوان عامل مهمی در افزایش احتمال ابتلا به این بیماری در نظر گرفت.
مخالفان این نظریه‌ بر این باور هستند که عوامل تاثیرگذار بر افزایش خطر ابتلا به این بیماری معمولا عواملی هستند که میزان ترشح هورمون‌ های داخلی بدن را تحت ‌تاثیر خود قرار می ‌دهند.
سن هر فرد و همچنین سن آن فرد در هنگام تولد نخستین فرزندش می‌ تواند میزان ترشح هورمون‌ های داخلی بدن را تغییر دهد.
بر این اساس احتمال ابتلا به سرطان سینه در بین زنانی که فرزندی نداشته ‌اند و یا این که بعد از سن ۲۰ سالگی نخستین فرزندشان متولد شده باشد به مراتب بیشتر خواهد بود.
اگرچه شیر دادن به فرزندان و همچنین انجام فعالیت های ورزشی از جمله عوامل بازدارنده ابتلا به این بیماری است اما باید توجه داشت که وجود موارد ابتلا به این سرطان در میان اقوام نزدیک بیش از هر عامل دیگری تاثیرگذار خواهد بود.
به نظر می ‌رسد که شکل‌ گیری این باور غلط بیش از هر چیز ناشی از ترس از ابتلا به سرطان سینه در بین جوامع غیر شهری است که عادات زندگی شهری و شهرنشینی را به عنوان عامل مهمی در گسترش و شیوع بیماری ‌های مختلف در نظر می‌ گیرند. اگرچه پذیرفتن این که تجمع مایعات لنفی در بافت سینه سبب شکل ‌گیری تومورهای سرطانی می‌ شود درست و منطقی به نظر می ‌رسد اما حقیقت این است که مسیر حرکت این مواد به طرف غددی است که در قسمت زیر بازوها و در محل اتصال دست‌ ها به تنه قرار گرفته ‌اند.
افرادی که این باور غلط را پذیرفته‌ اند در تلاش هستند این‌ طور وانمود کنند که عوامل زمینه ‌ساز ابتلا به سرطان سینه عواملی خارجی و قابل کنترل هستند و این در حالی است که این باور ناشی از عدم شناخت آن ها نسبت به دیگر عوامل زمینه‌ساز ابتلا به این بیماری است. نتایج به دست آمده از بررسی‌ های انجام شده در این زمینه نشان داده است که عوامل هورمونی و ژنتیکی در مقایسه با عوامل خارجی نظیر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مختلف نظیر آفت‌کش‌ها و اسپری‌ های خوشبوکننده از تاثیر بیشتری در افزایش احتمال ابتلا به این بیماری برخوردار هستند.
بنابراین لازم است تحقیقات و مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود تا بتوان عوامل تاثیرگذار در ابتلا به این بیماری را شناسایی کرده و با توجه به آن ها تغییراتی در سبک زندگی به وجود آورد.

روشهای مراقبت و جلوگیری از افتادگی سینه در خانم ها

یکی از مشکلاتی که برای خانم ها، به خصوص از سنین ۳۰ تا ۴۰ سالگی پیش می آید، “افتادگی سینه” است. از آن جاییکه زیبایی سینه ها در اندام زنان نقشی اساسی را ایفاء می کند، در اینجا به یک سری راهکارهای ساده امّا مفید که نتیجه ی جدیدترین تحقیقات جهت پیشگیری و ترمیم این مشکل است، اشاره می کنیم:
اندازه و مدل سینه ها، به نوعی، سنبل و نشان دهنده ی ملیّت هر فرد می باشد، در فرهنگهای غیر اسلامی به دلیل نحوه ی پوشش آنها، زیبایی این عضو زنانه، در دید بیشتری قرار دارد، با توجه به اینکه امروزه، بیشتر خانم ها به دلیل مد روز بودن، تمایل به داشتن سینه های بزرگ دارند، لازم است موارد زیر را رعایت کنند:


۱- وزن خود را ثابت نگاه دارید، نوسان و کم و زیاد شدن وزن بدن، تأثیرات بسزایی در افتادگی سینه و دیگر اندام ها دارد، شما می توانید با کنترل و رعایت یک رژیم غذایی مناسب، همواره وزن خود را ثابت نگاه دارید، از رژیم های لاغری که مقدار وزن زیادی را در مدت کم توصیه می کنند، جداً خودداری کنید، چرا که به همان سرعتی که وزن شما کاسته شده، در مدتی کم نیز دوباره افزایش می یابد، در نتیجه احتمال افتادگی سینه نیز افزایش می یابد.


۲- سوتیئن مناسبی انتخاب کنید، دقّت در خرید سوتیئن، طبق اندازه و سایز سینه، بهترین راه مبارزه با افتادگی و شل شدن سینه است، بنابراین در موقع خرید، تنها به زیبایی و فانتزی بودن آن توجه نکنید، در این بین کاملاً مراقب باشید که در صورت تغییر در وزن خود، اندازه ی سوتیئن را طبق وزن و سایز جدید، تغییر دهید، استحکام بند و نوع کش سوتیئن برای کسانی که سینه های بزرگ دارند، بسیار ضروریست، کسانی که سینه های کوچک دارند با استفاده از سوتیئن های پددار می توانند، ظاهر و اندازه ی سینه را بزرگتر و زیباتر جلوه دهد. البته وجود این پد ها مانع از تنفس پوست می شود و خود به نوعی مضرّ است، در مراسم و میهمانی های خاص برای جلوه ای زیباتر می توانید از سوتیئن های فنردار و ژله ای استفاده کنید.



۳- عادت کنید که صاف و بصورت قائم بایستید، طریقه ی ایستادن قائم و صاف، یکی از عوامل مهم در زیبا جلوه تر کردن حالت سینه است، برای این منظور می توانید بطور منظم در ورزشهای خود، از دستگاههای تناسب اندام و تمرینهایی که مخصوص تقویت عضلات سرشانه ها و نگه دارنده ی ماهیچ های سینه است، استفاده کنید، در صورت نیاز ماساژهای دوره ای را نیز در برنامه خود بگنجانید.


۴- خشکی پوست، از آنجاییکه پوست سینه و سرشانه بسیار ظریف و حساس هست، برای زیبایی و جوانی بیشتر آن، بطور مداوم از کرمهای مرطوب کننده مخصوص مصرف کنید، همچنین در هنگام تابش مستقیم آفتاب و سولاریم، حتماً از کرمهای ضد آفتاب استفاده کنید.


۵- تست ماموگرافی، بطور منظم برای کنترل و معاینه به پزشک مراجعه کنید، به دلیل تغییرات هورمونی در مواقع تخمک گذاری، قاعدگی و …، سعی کنید ماهانه تاریخ مشخصی را برای این کار در نظر بگیرید. با مشاهده توده ای غیرعادی نرم در بازو یا سینه که زیر دست بصورت گردشی حرکت کند، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.



۶- به هنگام ورزش و دویدن، حتماً از سوتیئن های مخصوص ورزشی استفاده کنید، طبق مطالعات اخیر دانشگاههای انگلیس، افتادگی سینه در کسانی که بطور دائم از سوتیئن های مناسب استفاده می کنند تا ۴۰% کاهش می یابد، همچنین این آمار گویای این است که درصد افتادگی سینه در خانم هایی که در هنگام ورزشهای پرتحرک از سوتیئن های مخصوص ورزشی استفاده می کنند تا ۷۸% کاهش خواهد یافت.

داروهایی که تناسب اندام ما را به هم می‌زنند

داروهایی که تناسب اندام ما را  به هم می‌زنند
هرگز نمی‌دانند که ممکن است چاقی آنها به دلیل داروهایی باشد که احتمالا به دلایل مختلف و به منظور درمان مصرف می‌کنند.
برخی از افراد با اینکه ورزش می‌کنند و تعادل دریافت کالری دارند باز هم دچار اضافه وزن می‌شوند و این اضافه وزن همچنان با آنها پیش می‌رود. این افراد هرگز نمی‌دانند که ممکن است این چاقی به دلیل داروهایی باشد که احتمالا به دلایل مختلف و به مظور درمان مصرف می‌کنند. برخی از این داروها عبارتند از:


ضد افسردگی‌ها:
یکی از عوارض نامناسب برخی داروهای ضد افسردگی، افزایش وزن است که این در بیش از ۲۵ درصد از افرادی که ضد افسردگی مصرف می‌کنند دیده می‌شود. اگر ضد افسردگی مصرف می‌کنید و دچار اضافه وزن شده‌اید با پزشک خود مشورت کنید. اما بدانید افرادی که بعد از مصرف داروهای ضدافسردگی دچار چاقی می‌شوند می‌توانند با ورزش وزن خود را به حد ایده‌آل برسانند. دلیل چاقی بعد از ضدافسردگی‌ها آن است که حال عمومی افراد بهتر شده و چون احساس خوبی دارند اشتهای بیشتری پیدا می‌کنند.
کورتون‌ها:
داروهای ضد التهاب استروییدی مثل پردینزون‌ یکی از عوامل اضافه وزن است. تجمع مایعات در بدن و افزایش اشتها دلیل اصلی چاقی افرادی است که از این داروها استفاده می‌کنند.
اگر چه وزن‌گیری در میان این افراد شایع است اما شدت عوارض دارو بستگی به میزان مصرف آن در طول مصرف دارو دارد.
برخی افراد ممکن است توزیع چربی در بدن‌شان متفاوت است. صورت، پشت گردن و شکم بیشترین محل تجمع چربی است.
داروهای دیگری که موجب اضافه وزن می‌شود:
داروهای متعدد دیگری هم وجود دارند که با وزن‌گیری و چاقی ارتباط دارند. این داروها شامل داروهای روانگردان که جهت درمان اختلالاتی نظیر اسکیزوفرنی یا اختلالات دو قطبی مصرف می‌شوند، داروهای درمان کننده میگرن، صرع، داروهای فشارخون و دیابت هستند.
اگر از این داروها استفاده می‌کنید حتما با پزشک خود صحبت کنید. برای اینکه وزن متعادلی داشته باشید، این ۵ قانون را به ذهن بسپارید.
قانون اول:
هیچ‌گاه بدون مشورت پزشک داروهای‌تان را قطع نکنید. اهمیت مصرف داروی خود را از پزشک بپرسید شاید برای شما حیاتی‌تر از اضافه وزنی باشد که پیدا کرده‌اید.

قانون دوم:
هرگز خود را با کسی که همان داروی شما را مصرف می‌کند مقایسه نکنید. عوارض داروها روی همه افراد یکسان نیست. حتی اگر یک دارو سبب اضافه وزن در کسی شود، ممکن است در فرد دیگر سبب لاغری ‌شود. بنابراین با پزشک خود مشورت کنید.

قانون سوم:
اگر دچار تجمع مایعات در بدن شدید آن را با اضافه وزن اشتباه نگیرید تجمع مایعات چاقی دایمی نیست. اگر داروی خود را تمام کردید و بیماری زمینه‌ای شما برطرف شد وزن‌تان تحت کنترل قرار می‌گیرد. اگر داروی خود را تمام کردید و بیماری زمینه‌ای شما برطرف شد، وزن‌تان تحت کنترل قرار می‌گیرد. سعی کنید نمک را در رژیم غذایی کمتر کنید یا آن را حذف کنید.
قانون چهارم:
در مورد داروهایی که می‌توانید برای کنترل چاقی و اضافه وزن خود مصرف کنید با پزشک خود صحبت کنید. در برخی موارد پزشک می‌تواند داروها‌ی‌تان را با داروهای دیگر جایگزین کند که سبب اضافه وزن شما نشود در عین حال تاثیر درمانی هم داشته باشد.
قانون پنجم:
به یاد داشته باشید که اضافه وزن به دلیل کاهش متابولیسم ایجاد می‌شود. حال یا به دلیل مصرف داروها یا بیماری‌های زمینه‌ای در کنار مصرف این داروها ورزش و تحرک بدنی را فراموش نکنید چرا که در کنترل وزن شما تاثیر به سزایی دارد.

بهترین روش برای مصرف دارو

مصرف دارو

هر ساله شرکت‌های دارویی، داروهای جدیدی را به پزشکان معرفی می‌کنند. این داروها به‌طور مجزا می‌توانند باعث بهبود بیماری‌ها شوند یا دردهای مختلف را تسکین دهند، اما استفاده همزمان از همین داروهای مفید می‌تواند مضر و حتی مرگبار باشد. بنابراین اگر می‌خواهید از داروهای بدون نسخه استفاده کنید بد نیست به موارد زیر نگاهی داشته باشید:

۱- به پزشک خود بگویید چه داروهایی مصرف می‌کنید.

این مسئله به پزشک شما کمک می‌کند تا دیدگاه بهتری نسبت به تاریخچه پزشکی شما پیدا کند. فایده این قضیه پرهیز پزشک از تجویز داروهایی است که ممکن است با داروهای دیگر تداخل اثر داشته باشند، بخصوص اگر شما همزمان توسط چند پزشک مختلف تحت درمان باشید.

در این موارد هم برای شما و هم برای پزشکتان لازم است که درباره داروهای تجویز و مصرف شده اطلاعات مورد نیاز را رد و بدل کنید.

۲- ‌برنامه مصرف داروها را بنویسید.

در یک برگه، تعداد و مقدار داروهای مصرفی خود در شبانه روز را بنویسید. سعی کنید همه چیز دقیقا مشخص باشد.

در این برگه، عوارض جانبی شایع و روش نگهداری هر دارو را نیز از روی بروشور مشخصات دارو یادداشت کنید. البته اغلب داروها را باید در محیط خشک و خنک و به دور از یخ زدگی نگهداری کنید.

جالب اینکه بر خلاف تصور رایج، حمام و آشپزخانه برای نگهداری داروها محیط مناسبی نیستند چرا که حرارت و رطوبت می‌تواند باعث فساد داروها و کاهش تأثیر آنها شود.

۳- پرهیز آگاهانه

می دانید چطور ممکن است آب گریپ فروت با آن ‌همه خاصیت، برایتان مضر باشد؟ آب گریپ فروت با اثر برخی داروها تداخل می کند و به همین دلیل مصرف همزمان آنها با هم، می تواند مضر باشد، مثلا مصرف هم زمان داروهای ضد کلسترول از خانواده‌ی استاتین‌ها (مثل لواستاتین و آتروواستاتین)، با آب گریپ‌فروت تداخل ایجاد می‌کند.

مصرف الکل و کافئین، بلند کردن بارهای سنگین و مصرف داروهای مسکن از قبیل استامینوفن و ایبوپروفن درصورت همزمانی با مصرف برخی داروها می‌توانند خطرناک باشد.

حتما با پزشک خود رو راست باشید و دستورات او را برای پرهیز از برخی غذاها، داروها و فعالیت های مضر رعایت کنید.

۴- داروهایتان را با کسی شریک نشوید.

در مدرسه به ما آموزش داده‌اند که اموالتان را با دیگران تقسیم کنید، چون باعث دوستی و محبت می‌شود. اما وقتی پای دارو به میان می‌آید بهتر است به آموزش های دوران مدرسه بی‌توجه باشیم!

دو بیمار می‌توانند دقیقا مقدار مساوی از یک دارو را مصرف کنند، ولی یک نفر از آنها کمی خواب آلود می‌شود و دومی به کُما می‌رود.

نحوه عملکرد دارو در بدن، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. دارو برای هر فرد به‌طور اختصاصی تجویز می‌شود، بنابراین هرگز داروی خود را با کسی شریک نشوید و از داروی افراد دیگر استفاده نکنید، چون ممکن است عوارض مرگباری داشته باشد. اگر هم عوارضی بروز نکند، مطمئنا تأثیر درمانی دارو به طرز چشمگیری کم خواهد شد.

۵- ‌صبور باشید.

داروهای مختلف از راه های متفاوتی در بدن تأثیر خود را اعمال می‌کنند. برخی از داروها بلافاصله بعد از مصرف جذب شده و خیلی سریع تأثیر خود را نشان می‌دهند؛ اما تعداد دیگری از داروها دیرتر تأثیر می‌کنند و بیمار دیرتر متوجه تأثیر دارو و بهبود بیماری خود می‌شود.

شاید خیلی از بیماران فکر کنند که به جای صبر کردن، باید دوز(مقدار) دارو را بیشتر کنند تا دارو سریع تر اثر کند. بیمار باید بداند که برخی از داروها دیرتر اثر می‌کنند و باید حتما برای دریافت بهترین نتیجه ی درمانی، کمی صبور باشد.

۶- داروهای تاریخ مصرف گذشته را دور بریزید.

هرگز داروهای تاریخ مصرف گذشته را در جعبه ی داروها نگه ندارید و به‌محض انقضای تاریخ مصرف دارو، بدون تردید آن‌را دور بریزید.

برخی از داروها بعد از گذشت تاریخ مصرف، به دلیل واکنش‌های شیمیایی می‌توانند باعث مسمومیت بیمار شوند.

۷- داروها را در تاریکی مصرف نکنید.

اگر نور محیط آنقدر کم است که نمی‌توانید برچسب روی دارو را بخوانید، دارو را مصرف نکنید، به خصوص اگر همه داروها را در یک محل نگهداری می‌کنید. در چنین شرایطی احتمال اشتباه داروها با هم بسیار زیاد است، مثلا ممکن است به جای ۲ عدد استامینوفن، ۲عدد از داروی دیگری مصرف شود که عوارض خطرناکی را به دنبال خواهد داشت. پس هر زمان که خواستید دارویی را مصرف کنید، دقیقا مطمئن شوید که همان دارو را به دهان می‌برید.

۸- قرص را نجوید، نشکنید و خرد نکنید.

بزرگ بودن برخی از قرص ها بیمار را به فکر شکستن یا خرد کردن قرص می‌اندازد تا مصرف آن راحت‌تر باشد، اما همین کار باعث می‌شود تا بخشی از دارو سریع تر از بخش‌های دیگر جذب شود و طبعا تأثیر دارو دچار اختلال خواهد شد. حتی احتمال دارد وضعیتی شبیه دوز بیش از حد دارو ایجاد شود.

۹- لیست داروهای خود را همراه داشته باشید

اگر داروهای زیادی مصرف می‌کنید، فهرستی از نام و مقدار مصرف آنها را در جیب خود داشته باشید تا اگر احیانا بیرون از منزل دچار یک وضعیت اورژانسی شدید، بتوانید به تیم پزشکی درباره داروهایی که مصرف می‌کنید، توضیح دهید. چنین فهرستی در ملاقات با پزشک هم مفید خواهد بود چون بدین ترتیب، دیگر نام و دوز داروهای مصرفی را فراموش نخواهید کرد.

۱۰- بیشتر، همیشه بهتر نیست.

بعضی وقت ها که خیلی بدحال هستید، شاید استفاده از مقدار بیشتر دارو شما را وسوسه کند، اما به یاد داشته باشید که این کار مفید نبوده و حتی در برخی موارد خطرناک خواهد بود. به این نکته مهم توجه داشته باشید که بسیاری از اوقات، بدحالی و ضعف شما به دلیل استرس یا تغذیه نادرست است.

در چنین شرایطی شاید بهبود تغذیه و شرایط روحی و ذهنی مفیدتر از مصرف انواع و اقسام قرص و دارو باشد، بنابراین همواره در اولین گزینه به سراغ دارو نروید.

اگر هم وضعیت بیماری شما به گونه‌ای است که باید از داروهای خاصی استفاده کنید، بهترین کار مشورت با پزشک است. اما اگر امکان چنین مشورتی وجود ندارد و شما درباره مقدار دارو اطمینان دارید، دوز دارو را بیشتر نکنید.

عوارض حشره‌کش‌ها

عوارض حشره‌کش‌ها
نویسنده:ندا احمدلو
هشدار دکتر لیدا عطارد فوق‌تخصص آسم و آلرژی و دکتر محمد منشوری دکترای محیط زیست
در یکی از تبلیغات تلویزیونی، مادری برای حفظ آرامش شبانه کودک خردسال‌اش هنگام خواب، یک قرص حشره‌کش برقی را نزدیک تخت‌خواب کودک روشن می‌کند و البته این کار را به این خیال انجام می‌دهد که حشرات را در طول شب از فرزندش دور کند اما ظاهرا او غافل است از این که با همین کار، فرزندش را در معرض چه آسیب‌های جدی‌تری قرار می‌دهد.
دکتر لیدا عطارد، فوق‌تخصص آسم و آلرژی در مورد قرص‌های حشره‌کش می‌گوید: «این قرص‌ها حاوی ماده‌ای به نام پرمترین هستند و اصولا این نوع حشره‌کش‌ها، با اثر گذاشتن روی سیستم اعصاب حشره‌ها و از کار انداختن آن، باعث مرگ‌شان می‌شوند.»
تاثیر حشره‌کش‌ها بر سلامت آدم‌ها
دکتر عطارد معتقد است که قرص‌های حشره‌کش، همان‌طور که روی اعصاب حشرات اثر می‌گذارند، می‌توانند به مرور زمان روی اعصاب پاراسمپاتیک انسان هم تاثیر بگذارند: «پودرهای حشره‌کش یا بخارهایی که از قرص‌های حشره‌کش ساطع می‌شوند، می‌توانند به ریه افراد راه یابند و با اثر گذاشتن روی سیستم عصبی و ایجاد اختلال در کارکرد آن، باعث خس‌خس سینه و تنگی نفس شوند. حتی افراد سالمی که زیاد در معرض این‌گونه مواد قرار دارند، ممکن است گرفتار سرفه‌های شدید یا حمله آسم شوند. به همین خاطر هم هست که بیشتر کشاورزان و افرادی که در کارخانه و تولید مواد حشره‌کش کار می‌کنند، از ناراحتی‌های ریوی و آلرژی‌های شدید رنج می‌برند.» وی همچنین تاکید می‌کند: «ماده موثر و آلرژی‌زایی که در قرص یا اسپری‌های حشره‌کش وجود دارد، می‌تواند سبب تورم، قرمزی، خارش، درد یا تاول پوستی شود.» دکتر عطارد استفاده از قرص یا اسپری‌های حشره‌کش را در فضاهای بسته و کوچک جایز ندانسته و توصیه می‌کنند:‌ «بهتر است که سالمندان، کودکان و افراد مبتلا به آسم و آلرژی هم از این مواد به دور باشند.» ضمن اینکه تنفس هر روزه این قرص‌ها می‌تواند سبب عطسه‌های پی در پی و سرفه‌های خشک در افراد شود.
روی دیگر حشره‌کش‌ها
دکتر محمد منشوری، دکترای محیط‌زیست، هم عوارض دیگری را علاوه بر ناراحتی‌های ریوی و پوستی برای استفاده از انواع حشره‌کش‌ها عنوان می‌کند: «سموم آلی کلره و فسفره، بسته به نوع حشره‌کشی که استفاده می‌شود، در حشره‌کش‌ها وجود دارد که حشرات با مواجهه با آنها دچار مرگ می‌شوند. وقتی این سموم از طریق دست و پای حشرات وارد گردش خون آنها می‌شود، خون‌ریزی داخلی در بدن این موجودات ریز موذی رخ می‌‌دهد و به این ترتیب، آنها می‌میرند.» دکتر منشوری اعتقاد دارد که اثر سموم موجود در حشره‌کش‌ها (چه اسپری‌ها و چه بخار ناشی از قرص‌ها)، بسته به نوعی که مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌تواند تا مدت‌ها روی در و دیوار خانه باقی بماند و در صورت تماس فیزیکی افراد خانواده وارد گردش خون شود و سیستم گوارشی را مختل کند. این اختلال می‌تواند شامل مشکلات مزاجی یا خونی باشد و خطر و شدت اثرش هم کاملا به نوع ماده‌ای که استفاده می‌شود بستگی دارد. دکتر منشوری، برخورد فیزیکی را بهترین راه مبارزه با حشرات می‏داند و می‏گوید: «برای دور کردن حشرات بهتر است به جای استفاده از مواد شیمیایی پرعارضه از روش‌های فیزیکی و ساده استفاده کرد.»

عوارض حشره‌کش‌ها

5نکته ایمنی درباره حشره‌کش‌های برقی
این روزها حشره‌کش‌های برقی در بسیاری از خانه‌ها و رستوران‌ها استفاده می‏شود. درباره استفاده یا عدم استفاده از این حشره‏کش‏ها دلایل علمی و اثبات شده‏ای در دست نیست. تنها نکته قابل ذکر این است که پرتوهای ماورای بنفش ساطع شده از این وسایل، حاوی مواد گندزدایی هستند که می‌توانند به مرور زمان روی بافت‌های زنده بدن انسان تاثیر بگذارند و بیماری‌های پوستی یا حتی در برخی از موارد، انواع سرطان‌ها را در پی داشته باشند. در صورت استفاده از این وسایل باید نکات ایمنی را نیز رعایت کرد. اگر در خانه حشره‌کش برقی دارید، بهتر است نکات زیر را رعایت کنید:
1 دستگاه حشره‌کش را روی فرش و نزدیک به مواد اشتعال‌زا نگذارید.
2 از دست زدن به میله‌های حشره‌کش، در صورت روشن بودن دستگاه، پرهیز کنید.
3 دستگاه حشره‏کش را پیش از جا به جا کردن، خاموش کنید.
4 برای جلوگیری از برق‌گرفتگی، دستگاه را روی میز و دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.
5 دستگاه‌ حشره‏کش را در محلی قرار ندهید که نور آن به صورت مستقیم به سمت شما بتابد.
5 راه برای مبارزه با حشرات
1.اگر می‏خواهید در و پنجره‌های خانه را باز بگذارید و از هوای خنک بیرون لذت ببرید، حتما روی پنجره‌ها توری نصب کنید و در اولین فرصت هم یک در توری‌دار آلومینیومی را کنار در بالکن یا بهارخواب‌ تعبیه کنید.
2.به جای استفاده از انواع حشره‌کش‌های شیمیایی، از یک پشه‌کش کوچک و سبک برای کشتن پشه‌ها استفاده کنید.
3.مانداب‌ها بهترین مکان برای تخم‌ریزی و پیدایش حشرات هستند، اجازه ندهید که آب در جاهایی مثل زیرگلدانی یا سینک ظرف‌شویی برای مدت طولانی راکد بماند و همیشه آن‌ها را خشک و تمیز نگه دارید.
4.همیشه از سطل زباله دردار استفاده کنید و سطل زباله‌ را حداقل هر دو هفته یک بار با آب کاملا داغ و مواد ضدعفونی‌کننده بشویید و از انباشته کردن زباله در حمام یا بالکن پرهیز کنید.
5.اگر پوست حساسی دارید، یا با به کار بردن همه روش‌ها، باز هم پشه‌ها از خانه‌تان دور نمی‌شوند، هنگام خواب با لباس‌های پوشیده بخوابید یا به دست و پای‌تان کِرِم یا اسپری‌های دورکننده حشرات بزنید تا آنها جرأت نزدیک شدن به شما را پیدا نکنند.
منبع:www.salamat.com

اپی‌گلوتیت‌ Epiglottitis


 شرح بیماری
 علایم‌ شایع‌
 علل‌
 عوامل تشدید کننده بیماری
  پیشگیری‌
  عواقب‌ مورد انتظار
  عوارض‌ احتمالی‌
  درمان‌
  اصول‌ کلی‌
  داروها
 فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
 رژیم‌ غذایی‌
  درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
   شرح بیماری
اپی‌گلوتیت‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ ناگهانی‌ و تهدیدکننده‌ زندگی‌ درکودکان‌ که‌ در اپی‌گلوت‌ روی‌ می‌دهد. اپی‌گلوت‌ یک‌ صفحه‌ بافتی‌ کوچک‌ در عقب‌ گلو است‌ که‌ از ورودی‌ نای‌ مراقبت‌ به‌ عمل‌ می‌آورد. اپی‌گلوتیت‌ مسری‌ است‌ و اغلب‌ با خروسک‌ (کروپ‌) که‌ خطر کمتری‌ دارد اشتباه‌ می‌شود. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ تورم‌ اپی‌گلوت‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ 12 ساعت‌ از شروع‌ بیماری‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ کامل‌ راه‌ هوایی‌ شود، بنابراین‌ بیمار باید فوراً تحت‌ درمان‌ قرار گیرد.
   علایم‌ شایع‌
صدا یا گریه‌ خفه‌ و گرفته‌ (در خروسک‌ صدا یا گریه‌ خشن‌تر است‌).
سرفه‌ در حد کم‌ (در خروسک‌ سرفه‌ زیاد و شبیه‌ پارس‌ سگ‌ است‌).
گلو درد
تب‌
خشونت‌ صدا
آبریزش‌ از دهان‌ به‌ علت‌ مشکل‌ در بلع‌ بزاق‌
مشکل‌ تنفسی‌ فزاینده‌
دم‌ پر سروصدا، جیغ‌ مانند و با فرکانس‌ بالا
بنفش‌ شدن‌ پوست‌ و بستر ناخن‌ها
کودک‌ سر خود را ممکن‌ است‌ در وضعیت‌ نامعمولی‌ قرار دهد. کودک‌ گردن‌ خود را به‌ عقب‌ و بدن‌ خود را به‌ جلو خم‌ می‌کند، زبانش‌ را بیرون‌ می‌آورد و پره‌های‌ بینی‌ را تا حد امکان‌ گشاد می‌کند. با این‌ کار کودک‌ تلاش‌ دارد تا هوای‌ بیشتری‌ را استنشاق‌ کند.
   علل‌
عفونت‌ اپی‌گلوت‌ توسط‌ باکتری‌ (معمولاً هموفیلوس‌ آنفلوآنزا ، پنوموکک‌، یا استرپتوکک‌ ). تورم‌ اپی‌گلوت‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ ورودی‌ نای‌ می‌شود.
   عوامل تشدید کننده بیماری
وجود یک‌ بیماری‌ که‌ مقاومت‌ بدن‌ را کاهش‌ داده‌ باشد.
محیط‌ زندگی‌ شلوغ‌ یا غیربهداشتی‌
    پیشگیری‌
اگر کودکتان‌ قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، هرگونه‌ عفونت‌ تنفسی‌ را جدی‌ بگیرید و برای‌ درمان‌ تحت‌ نظارت‌ مراجعه‌ کنید.
کودک‌ باید واکسن‌ هموفیلوس‌ آنفلوآنزا را بزند.
    عواقب‌ مورد انتظار
بهبود کامل‌ در صورت‌ تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌
    عوارض‌ احتمالی‌
ذات‌الریه‌، مننژیت‌، عفونت‌ مفصل‌، عفونت‌ و التهاب‌ پرده‌ دور قلب‌، یا سلولیت‌ (عفونت‌ بافت‌ عمقی‌ زیر پوست‌)
بدون‌ درمان‌ امکان‌ دارد مسیر هوایی‌ کاملاً مسدود شود و کودک‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ چند ساعت‌ فوت‌ کند.
    درمان‌

    اصول‌ کلی‌
اقدامات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ کشت‌ خون‌، کشت‌ گلو، و سایر اقداماتی‌ که‌ تحت‌ کنترل‌ دقیق‌ انجام‌ می‌گیرند تا از بروز عوارض‌ جلوگیری‌ شود باشد.
- اگر مشکوک‌ به‌ اپی‌گلوتیت‌ هستید هرگز سعی‌ نکنید ته‌ گلوی‌ کودک‌ را نگاه‌ کنید.
- کودک‌ را به‌ جای‌ خواباندن‌ بنشانید.
- کودک‌ را تا رسیدن‌ به‌ بیمارستان‌ آرام‌ و بی‌حرکت‌ نگاه‌ دارید. اضطراب‌ و ترس‌ بچه‌ باعث‌ بدتر شدن‌ مشکلات‌ تنفسی‌ می‌شود.
- بستری‌ کردن‌ کودک‌ برای‌ دادن‌ اکسیژن‌ و انجام‌ سایر اقدامات‌ مراقبتی‌ ویژه‌
- جراحی‌ برای‌ باز کردن‌ راهی‌ به‌ نای‌ یا قرار دادن‌ لوله‌ای‌ در نای‌ برای‌ اینکه‌ کودک‌ بتواند تنفس‌ کند. راهی‌ که‌ به‌ نای‌ باز شده‌ است‌ (یا لوله‌ای‌ که‌ در نای‌ قرار داده‌ شده‌ است‌) در عرض‌ 3-1 روز بسته‌ (یا درآورده‌) می‌شود.
- پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، شب‌ها در اتاق‌ کودک‌ یک‌ دستگاه‌ بخور تولید هوای‌ مرطوب‌ خنک‌ بگذارید. این‌ کار را 3-2 هفته‌ ادامه‌ دهید. ضمناً دستگاه‌ باید روزانه‌ تمیز شود.
    داروها
آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ کنترل‌ عفونت‌. آنتی‌بیوتیک‌ باید حداقل‌ 10 روز ادامه‌ یابد.
داروهای‌ کورتیزونی‌ برای‌ کاهش‌ التهاب‌
   فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا وقتی‌ که‌ تمام‌ علایم‌ برطرف‌ نشده‌ باشند، استراحت‌ در رختخواب‌ ضروری‌ است‌. سپس‌ کودک‌ می‌تواند به‌تدریج‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایش‌ را از سر گیرد.
   رژیم‌ غذایی‌
تا زمانی‌ که‌ کودک‌ دوباره‌ قادر به‌ بلع‌ باشد باید تنها از مایعات‌ (معمولاً سرم‌) استفاده‌ شود. پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، کودک‌ را تشویق‌ کنید که‌ مایعات‌ بیشتر بنوشد. رژیم‌ غذایی‌ کودک‌ در این‌ هنگام‌ به‌ حالت‌ عادی‌ برمی‌گردد.
    درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر کودکتان‌ علایم‌ اپی‌گلوتیت‌ را دارد. خصوصاً اگر کودک‌ مشکل‌ تنفسی‌ داشته‌ باشد، اورژانس‌ را خبر کنید.
اگر کودک‌ شما قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، و هم‌اکنون‌ علایم‌ عفونت‌ تنفسی‌ دارد.
-------------------------------------------------------------------------------


اپی‌گِلوتیت به معنی التهاب اپیگلوت است. غضروف الاستیک اپیگلوت بخشی از راه هوایی فوقانی است که در انتهای زبان قرار دارد از این‌رو این بیماری می‌تواند موجب انسداد راه هوایی شود و خطرناک است. بیماری در کودکان زیر هفت سال و در زمستان شایعتر است.

شایعترین عامل بیماری باکتری هموفیلوس آنفلوانزا نوع b می‌باشد هرچند استرپتوکوکها نیز می‌توانند موجب اپی گلوتیت شوند.

علائم بیماری

بیماری با گلودرد شروع شده و به سرعت شدت پیدا کرده و طی چند ساعت منجر به سختی بلع غذا (و ریزش بزاق) می‌شود. بیمار تب دار بوده‌است و بیمار طی ۶ ساعت اول دچار اختلال در تنفس شده و صداهای خشن تنفسی (hoarseness of voice and stridor) پیدا می‌کند. در صورت عدم درمان بیماری می‌تواند کشنده باشد (اورژانس). از معاینه ته حلق بیمار بدون وجود امکانات پیشگیرانه بایستی اجتناب کرد. لارنگوسکوپی و گرفتن رادیوگرافی ساده گردن (دیدن علامت شست در گرافی) به تشخیص در مرحله اول کمک می‌کند.

درمان

درمان با آنتی بیوتیک وریدی (مانند سفتریاکسون و کلرامفنیکل) است. برای حفظ راه تنفسی از گذاشتن لوله تراشه (انتوباسیون) و اکسیژن استفاده می‌کنیم. در صورت عدم امکان لوله گذاری، نای‌بری و یا کریکوتیروئیدوتومی انجام می‌دهیم. امروزه واکسن هموفیلوس Hib vaccine در دسترس است.

-----------------------------------------------------------------



اپی‌گلوتیت‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ ناگهانی‌ و تهدیدکننده‌ زندگی درکودکان‌ که‌ در اپی‌گلوت‌ روی‌ می‌دهد. اپی‌گلوت‌ یک‌ صفحه‌ بافتی‌ کوچک‌ در عقب‌ گلو است‌ که‌

از ورودی‌ نای‌ مراقبت‌ به‌ عمل‌ می‌آورد.

اپی‌گلوتیت‌ مسری‌ است‌ و اغلب‌ با خروسک‌ (کروپ‌) که‌ خطر کمتری‌ دارد اشتباه‌ می‌شود. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ تورم‌ اپی‌گلوت‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ ۱۲ ساعت‌ از شروع‌ بیماری‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ کامل‌ راه‌ هوایی‌ شود، بنابراین‌ بیمار باید فوراً تحت‌ درمان‌ قرار گیرد.
ـ علایم‌ شایع‌: ۱. تب‌ ۲. گلو درد ۳. خشونت‌ صدا ۴. مشکل‌ تنفسی‌ فزاینده‌ ۵. بنفش‌ شدن‌ پوست‌ و بستر ناخن‌ها ۶. آبریزش‌ از دهان‌ به‌ علت‌ مشکل‌ در بلع‌ بزاق‌ ۷. دم‌ پر سروصدا، جیغ‌ مانند و با فرکانس‌ بالا ۸. صدا یا گریه‌ خفه‌ و گرفته‌ (در خروسک‌ صدا یا گریه‌ خشن‌تر است‌). ۹. سرفه‌ در حد کم‌ (در خروسک‌ سرفه‌ زیاد و شبیه‌ پارس‌ سگ‌ است‌). ۱۰. کودک‌ سر خود را ممکن‌ است‌ در وضعیت‌ نامعمولی‌ قرار دهد. کودک‌ گردن‌ خود را به‌ عقب‌ و بدن‌ خود را به‌ جلو خم‌ می‌کند، زبانش‌ را بیرون‌ می‌آورد و پره‌های‌ بینی‌ را تا حد امکان‌ گشاد می‌کند. با این‌ کار کودک‌ تلاش‌ دارد تا هوای‌ بیشتری‌ را استنشاق‌ کند.
ـ علل‌ بیماری: عفونت‌ اپی‌گلوت‌ توسط‌ باکتری‌ (معمولاً هموفیلوس‌ آنفلوآنزا ، پنوموکک‌، یا استرپتوکک‌ ). تورم‌ اپی‌گلوت‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ ورودی‌ نای‌ می‌شود.
ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر: ۱. محیط‌ زندگی‌ شلوغ‌ یا غیربهداشتی‌ ۲. وجود یک‌ بیماری‌ که‌ مقاومت‌ بدن‌ را کاهش‌ داده‌ باشد.
ـ پیشگیری‌: اگر کودکتان‌ قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، هرگونه‌ عفونت‌ تنفسی‌ را جدی‌ بگیرید و برای‌ درمان‌ تحت‌ نظارت‌ مراجعه‌ کنید. کودک‌ باید واکسن‌ هموفیلوس‌ آنفلوآنزا را بزند.
ـ عواقب‌ مورد انتظار: بهبود کامل‌ در صورت‌ تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌
ـ عوارض‌ احتمالی‌: ذات‌الریه‌، مننژیت‌، عفونت‌ مفصل‌، عفونت‌ و التهاب‌ پرده‌ دور قلب‌، یا سلولیت‌ (عفونت‌ بافت‌ عمقی‌ زیر پوست‌). بدون‌ درمان‌ امکان‌ دارد مسیر هوایی‌ کاملاً مسدود شود و کودک‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ چند ساعت‌ فوت‌ کند.
ـ درمان‌: ۱. کودک‌ را به‌ جای‌ خواباندن‌ بنشانید.
۲. بستری‌ کردن‌ کودک‌ برای‌ دادن‌ اکسیژن‌ و انجام‌ سایر اقدامات‌ مراقبتی‌ ویژه‌
۳. اگر مشکوک‌ به‌ اپی‌گلوتیت‌ هستید هرگز سعی‌ نکنید ته‌ گلوی‌ کودک‌ را نگاه‌ کنید.
۴. کودک‌ را تا رسیدن‌ به‌ بیمارستان‌ آرام‌ و بی‌حرکت‌ نگاه‌ دارید. اضطراب‌ و ترس‌ بچه‌ باعث‌ بدتر شدن‌ مشکلات‌ تنفسی‌ می‌شود.
۵. اقدامات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ کشت‌ خون‌، کشت‌ گلو، و سایر اقداماتی‌ که‌ تحت‌ کنترل‌ دقیق‌ انجام‌ می‌گیرند تا از بروز عوارض‌ جلوگیری‌ شود باشد.
۶. پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، شب‌ها در اتاق‌ کودک‌ یک‌ دستگاه‌ بخور تولید هوای‌ مرطوب‌ خنک‌ بگذارید. این‌ کار را ۳-۲ هفته‌ ادامه‌ دهید. ضمناً دستگاه‌ باید روزانه‌ تمیز شود.
۷. جراحی‌ برای‌ باز کردن‌ راهی‌ به‌ نای‌ یا قرار دادن‌ لوله‌ای‌ در نای‌ برای‌ اینکه‌ کودک‌ بتواند تنفس‌ کند. راهی‌ که‌ به‌ نای‌ باز شده‌ است‌ (یا لوله‌ای‌ که‌ در نای‌ قرار داده‌ شده‌ است‌) در عرض‌ ۳-۱ روز بسته‌ (یا درآورده‌) می‌شود.
ـ داروها: ۱. داروهای‌ کورتیزونی‌ برای‌ کاهش‌ التهاب‌ ۲. آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ کنترل‌ عفونت‌. آنتی‌بیوتیک‌ باید حداقل‌ ۱۰ روز ادامه‌ یابد.
ـ فعالیت‌: تا وقتی‌ که‌ تمام‌ علایم‌ برطرف‌ نشده‌ باشند، استراحت‌ در رختخواب‌ ضروری‌ است‌. سپس‌ کودک‌ می‌تواند به‌تدریج‌ فعالیت‌هایش‌ را از سر گیرد.
ـ رژیم‌ غذائی‌: تا زمانی‌ که‌ کودک‌ دوباره‌ قادر به‌ بلع‌ باشد باید تنها از مایعات‌ (معمولاً سرم‌) استفاده‌ شود. پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، کودک‌ را تشویق‌ کنید که‌ مایعات‌ بیشتر بنوشد. رژیم‌ غذایی‌ کودک‌ در این‌ هنگام‌ به‌ حالت‌ عادی‌ برمی‌گردد.
ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمائید: ۱. اگر کودک‌ شما قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، و هم‌اکنون‌ علایم‌ عفونت‌ تنفسی‌ دارد.
۲. اگر کودکتان‌ علایم‌ اپی‌گلوتیت‌ را دارد. خصوصاً اگر کودک‌ مشکل‌ تنفسی‌ داشته‌ باشد، اورژانس‌ را خبر کنید.

---------------------------------------------------------------------------------

اپی‌گلوتیت‌  Epiglottitis


شرح بیماری

اپی‌گلوتیت‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ عفونت‌ ناگهانی‌ و تهدیدکننده‌ زندگی‌ درکودکان‌ که‌ در اپی‌گلوت‌ روی‌ می‌دهد. اپی‌گلوت‌ یک‌ صفحه‌ بافتی‌ کوچک‌ در عقب‌ گلو است‌ که‌ از ورودی‌ نای‌ مراقبت‌ به‌ عمل‌ می‌آورد. اپی‌گلوتیت‌ مسری‌ است‌ و اغلب‌ با خروسک‌ (کروپ‌) که‌ خطر کمتری‌ دارد اشتباه‌ می‌شود. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ تورم‌ اپی‌گلوت‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ 12 ساعت‌ از شروع‌ بیماری‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ کامل‌ راه‌ هوایی‌ شود، بنابراین‌ بیمار باید فوراً تحت‌ درمان‌ قرار گیرد.

علایم‌ شایع‌

صدا یا گریه‌ خفه‌ و گرفته‌ (در خروسک‌ صدا یا گریه‌ خشن‌تر است‌)
سرفه‌ در حد کم‌ (در خروسک‌ سرفه‌ زیاد و شبیه‌ پارس‌ سگ‌ است).
گلو درد
تب‌
خشونت‌ صدا
آبریزش‌ از دهان‌ به‌ علت‌ مشکل‌ در بلع‌ بزاق‌
مشکل‌ تنفسی‌ فزاینده‌
دم‌ پر سروصدا، جیغ‌ مانند و با فرکانس‌ بالا
بنفش‌ شدن‌ پوست‌ و بستر ناخن‌ها
کودک‌ سر خود را ممکن‌ است‌ در وضعیت‌ نامعمولی‌ قرار دهد. کودک‌ گردن‌ خود را به‌ عقب‌ و بدن‌ خود را به‌ جلو خم‌ می‌کند، زبانش‌ را بیرون‌ می‌آورد و پره‌های‌ بینی‌ را تا حد امکان‌ گشاد می‌کند. با این‌ کار کودک‌ تلاش‌ دارد تا هوای‌ بیشتری‌ را استنشاق‌ کند.

علل

‌ عفونت‌ اپی‌گلوت‌ توسط‌ باکتری‌ (معمولاً هموفیلوس‌ آنفلوآنزا ، پنوموکک‌، یا استرپتوکک‌ ). تورم‌ اپی‌گلوت‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ ورودی‌ نای‌ می‌شود.

عوامل تشدید کننده بیماری

وجود یک‌ بیماری‌ که‌ مقاومت‌ بدن‌ را کاهش‌ داده‌ باشد.
محیط‌ زندگی‌ شلوغ‌ یا غیربهداشتی‌

پیشگیری‌

اگر کودکتان‌ قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، هرگونه‌ عفونت‌ تنفسی‌ را جدی‌ بگیرید و برای‌ درمان‌ تحت‌ نظارت‌ مراجعه‌ کنید.
کودک‌ باید واکسن‌ هموفیلوس‌ آنفلوآنزا را بزند.

عواقب‌ مورد انتظار

بهبود کامل‌ در صورت‌ تشخیص‌ و درمان‌ زودهنگام‌

عوارض‌ احتمالی‌

ذات‌الریه‌، مننژیت‌، عفونت‌ مفصل‌، عفونت‌ و التهاب‌ پرده‌ دور قلب‌، یا سلولیت‌ (عفونت‌ بافت‌ عمقی‌ زیر پوست‌(
بدون‌ درمان‌ امکان‌ دارد مسیر هوایی‌ کاملاً مسدود شود و کودک‌ ممکن‌ است‌ در عرض‌ چند ساعت‌ فوت‌ کند.

درمان‌
اصول‌ کلی

‌ اقدامات‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ کشت‌ خون‌، کشت‌ گلو، و سایر اقداماتی‌ که‌ تحت‌ کنترل‌ دقیق‌ انجام‌ می‌گیرند تا از بروز عوارض‌ جلوگیری‌ شود باشد.
- اگر مشکوک‌ به‌ اپی‌گلوتیت‌ هستید هرگز سعی‌ نکنید ته‌ گلوی‌ کودک‌ را نگاه‌ کنید.
- کودک‌ را به‌ جای‌ خواباندن‌ بنشانید.
- کودک‌ را تا رسیدن‌ به‌ بیمارستان‌ آرام‌ و بی‌حرکت‌ نگاه‌ دارید. اضطراب‌ و ترس‌ بچه‌ باعث‌ بدتر شدن‌ مشکلات‌ تنفسی‌ می‌شود.
- بستری‌ کردن‌ کودک‌ برای‌ دادن‌ اکسیژن‌ و انجام‌ سایر اقدامات‌ مراقبتی‌ ویژه‌
- جراحی‌ برای‌ باز کردن‌ راهی‌ به‌ نای‌ یا قرار دادن‌ لوله‌ای‌ در نای‌ برای‌ اینکه‌ کودک‌ بتواند تنفس‌ کند. راهی‌ که‌ به‌ نای‌ باز شده‌ است‌ (یا لوله‌ای‌ که‌ در نای‌ قرار داده‌ شده‌ است‌) در عرض‌ 3-1 روز بسته‌ (یا درآورده‌) می‌شود.
- پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، شب‌ها در اتاق‌ کودک‌ یک‌ دستگاه‌ بخور تولید هوای‌ مرطوب‌ خنک‌ بگذارید. این‌ کار را 3-2 هفته‌ ادامه‌ دهید. ضمناً دستگاه‌ باید روزانه‌ تمیز شود.

داروها

آنتی‌بیوتیک‌ برای‌ کنترل‌ عفونت‌. آنتی‌بیوتیک‌ باید حداقل‌ 10 روز ادامه‌ یابد.
داروهای‌ کورتیزونی‌ برای‌ کاهش‌ التهاب‌
فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
تا وقتی‌ که‌ تمام‌ علایم‌ برطرف‌ نشده‌ باشند، استراحت‌ در رختخواب‌ ضروری‌ است‌. سپس‌ کودک‌ می‌تواند به‌تدریج‌ فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری هایش‌ را از سر گیرد.

رژیم‌ غذایی

‌ تا زمانی‌ که‌ کودک‌ دوباره‌ قادر به‌ بلع‌ باشد باید تنها از مایعات‌ (معمولاً سرم‌) استفاده‌ شود. پس‌ از ترخیص‌ از بیمارستان‌، کودک‌ را تشویق‌ کنید که‌ مایعات‌ بیشتر بنوشد. رژیم‌ غذایی‌ کودک‌ در این‌ هنگام‌ به‌ حالت‌ عادی‌ برمی‌گردد.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر کودکتان‌ علایم‌ اپی‌گلوتیت‌ را دارد. خصوصاً اگر کودک‌ مشکل‌ تنفسی‌ داشته‌ باشد، اورژانس‌ را خبر کنید.
اگر کودک‌ شما قبلاً مبتلا به‌ اپی‌گلوتیت‌ شده‌ است‌، و هم‌اکنون‌ علایم‌ عفونت‌ تنفسی‌ دارد.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران

حلق




التهاب حلق (گلودرد)

تقریباً یک‌نفر از هر ۱۰ آمریکائى سالانه مبتلا به گلودرد استرپتوکوکى (التهاب حلق، نوعى باکترى که باعث عفونت‌هاى مختلف از جمله عفونت حلق و لوزه‌ها مى‌شود -م). مى‌شود و ۴۰ میلیون نفر از بزرگسالان در اثر این عارضهٔ زمانى به پزشک مراجعه مى‌کنند. گلودرد علل متعددى دارد که براى اکثر آنها مراجعه به پزشک ضرورى نیست.


گلودرد ویروسى

بدون اغراق صدها ویروس مى‌توانند باعث بروز آنفلوانزا یا سرماخوردگى شوند و این بیمارى‌ها اغلب با گلودرد همراه است. اگر دچار گرفتگى و آبریزش بینی، عطسه، دردهاى عمومى همراه با گلودرد شدید، احتمالاً ویروس‌ها عامل بیمارى هستند به‌ویژه اگر تب بیمار کمتر از ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳/۳۸ درجه سانتى‌گراد) باشد. این عفونت‌ها بسیار مسرى هستند و اغلب تعدادى ازا عضاء خانواده یا جامعه این علائم را نشان مى‌دهند. هنگامى که دستگاه ایمنى بدن شروع به ساختن پادتن‌هاى ضد ویروس مى‌کند بیمار بهبود مى‌یابد.


گلودرد باکتریائى

شایع‌ترین عفونت باکتریائى حلق در اثر گروه خاصى از باکترى‌هاى استرپتوکوک ایجاد و منجر به گلودرد استرپتوکوکى مى‌شود. این عارضه با تب، قرمزى شدید حلق، دردهاى عضلانی، و تورم غدد لنفاوى گردن همراه است. این نوع عفونت باید با آنتى‌بیوتیک‌ها درمان شود زیرا با عوارض مهم و متعددى مثل آسیب دریچه‌هاى قلبى و کلیه‌ها، التهاب لوزه، ذات‌الرّیه، التهاب سینوس، و عفونت گوش همراه است. کشت از حلق معمولاً توسط پزشک انجام مى‌شود زیرا گلودرد استرپتوکوکى همیشه در معاینهٔ تنها مشخص نمى‌شود. به‌علت ماهیت شدیداً مسرى استرپتوکوک برخى از پزشکان هنگام بروز گلودرد استرپتوکوکى در یک فرد همهٔ اعضاء خانواده را درمان مى‌کنند.


التهاب حنجره (لارنژیت)

التهاب حنجره ممکن است منشاء ویروسى و باکتریائى داشته باشد و یا در اثر ضربه ایجاد شود. التهاب حنجرهٔ ویروسى شایع‌تر است. خشونت و تغییر غیرطبیعى صدا که معمولاً با تمایل مداوم به صاف کردن گلو همراه است از عمده‌ترین علامت‌ها هستند. در التهاب حنجرهٔ شدید ویروسى و بسیارى از مواردى باکتریائى آن تب و دردهاى عضلانى نیز ممکن است وجود داشته باشند.


درمان خاصى براى التهاب حنجرهٔ ویروسى وجود ندارد. اقدامات محافظه‌کارانه عبارتند از: مسکن‌هاى ضعیف در صورت وجود درد (آسپیرین یا استامینوفن)، استفاده از مرطوب‌کننده‌ها در صورت خشکى هوا، و استراحت دادن به تارهاى صوتی. اگر التهاب حنجره شدید است باید نمونه براى کشت برداشت شود و در صورت یافتن باکترى‌هائى که از نظر پزشکى اهمیت دارند باد آنتى‌بیوتیک تجویز گردد.


التهاب حنجرهٔ ناشى از ضربه (مکانیکی) در اثر فشار آوردن به تارهاى صوتى ایجاد مى‌شود. این عارضه در میان خوانندگان و افراد دیگرى که در اثر استفادهٔ بیش از حد از تارهاى صوتى دچار خشونت صدا مى‌شوند، شایع است. به تارهاى صوتى خود استراحت دهید و از صحبت کردن در محیطى که یک صداى زمینه‌اى وجود دارد خوددارى کنید و از تغییر ارتفاع صداى خود پرهیز نمائید. اگر خشونت صدا بیش از یک یا دو هفته ادامه یافت براى رد احتمال وجود پولیپ تارهاى صوتى و یا فلج آنها به پزشک مراجعه کنید.


خطرناک‌ترین عفونت حلق، التهاب اپیگلوت (اپیگلوت غضروفى است که در دهانهٔ ورودى حنجره قرار دارد و هنگام بلع از ورود غذا به آن جلوگیرى مى‌کند -م). حاد خوانده مى‌شود. این عارضه یک عفونت باکتریائى حنجره است. تورم به‌ویژه در کودکان ممکن است راه هوائى را مسدود کند و یک فوریت پزشکى واقعى به‌وجود آورد. هنگامى که فرد مبتلا به گلودرد دچار اشکال در بلع یا تنفس مى‌شود، فوراً او را نزد پزشک یا به یک مرکز فوریت‌ها ببرید.


التهاب لوزه

لوزه‌هاى طرفى حلق و لوزهٔ سوم (بافت لنفاوى در دیوارهٔ خلفى حلق-م). توده‌هاى کوچکى از غدد لنفاوى هستد که در پشت حلق قرار گرفته‌اند. آنها باکترى‌ها و ویروس‌ها را به دام مى‌اندازند. اگر لوزه‌ها عفونى شوند، پادتن‌هائى مى‌سازند که بقیهٔ قسمت‌هاى بدن را در مقابل تهاجم بعدى محافظت مى‌کنند. با وجود این لزوم این عمل حفاظتى در حدود سن سه سالگى خاتمه مى‌یابد. از این به بعد لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم عملکرد شناخته شدهٔ اندکى دارند، و در برخى افراد مى‌توانند منبع گلودرد عودکننده باشد و حتى باعث اختلال تنفس و بلع شوند. بنابراین علائم التهاب لوزه شبیه آنفلوانزا است و شامل تب، سردرد، دردهاى عضلانی، گلودرد و لرز مى‌گردد.

















درمان

در صورت بروز التهاب لوزه پزشک احتمالاً آنتى‌بیوتیک و مسکن (مثل استامینوفن) تجویز خواهد کرد. در گذشته اغلب براى جلوگیرى از عوارض بعدى مثل عفونت‌هاى گوش، تب رماتیسمی، و التهاب لوزهٔ مکرر برداشتن لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم از طریق جراحى انجام مى‌شد. ولى در حال حاضر معتقد هستند که این‌گونه عوارض نسبتاً غیرمعمول هستند و لوزه‌هاى طرفى و لوزهٔ سوم ممکن است عملکردهاى دیگرى مثل جلوگیرى از حساسیت‌ها داشته باشند. عوارض عمل جراحى (خونریزى و مرگ و میر ناشى از بیهوشی) عمل برداشتن لوزه‌ها را به موارد نسبتاً اندکى محدود کرده است. همه در مورد عمل برداشتن لوزه هنگام ایجاد اختلال در تنفس و بلع اتفاق نظر دارند. سایرین لوزه‌بردارى را هنگامى‌که کودکان دو یا سه بار دچار گلودرد استرپتوکوکى در سال در ۲ تا ۳ سال متوالى شوند، پذیرفته‌اند ولى نظرات مختلف است. هنگام بروز علائم نشانه‌هائى مثل گلودردهاى عودکننده، عفونت‌هاى عودکنندهٔ گوش، تنفس دهانی، خرخر کردن، و اختلال در خواب براى کسب رهنمودهاى لازم به پزشک مراجعه کنید.


سایر علل گلودرد

گلودرد اغلب با تب یونجه همراه است زیرا همان گرده‌ها و مواد حساسیت‌زا که در بینى و چشم‌ها تأثیر مى‌کنند باعث تحریک حلق نیز مى‌شوند. تنفس دهانى گلو را خشک مى‌کند و باعث تحریک مى‌گردد. اگر به تنفس از راه دهان تمایل دارید ممکن است مبتلا به انسداد بینى باشید و باید به پزشک مراجعه کنید. سایر عوامل محرک که ممکن است باعث گلودرد شوند عبارتند از: دود، توتون، و فشار آوردن بیش از حد به تارهاى صوتى (در اثر آواز خواندن، فریاد زدن، یا مطالعه با صداى بلند و به‌مدت طولانی).


یک علت گاه و بیگاه گلودرد صبحگاهى پس زدن اسید معده به مرى و پشت حلق است. مبحث التهاب مرى در اثر پس زدن را مشاهده کنید.


خوددرمانى در گلودرد خفیف

- مصرف مایعات غیرالکلى را افزایش دهید: چاى گرم همراه با عسل تسکین‌دهنده است.


- در اتاق خواب خود از یک مرطوب‌کننده هوا استفاده کنید (به مبحث سایر اقدامات خوددرمانى در سرماخوردگى مراجعه کنید).


- با آب نمک گرم غرغره کنید (یک‌چهارم قاشق چایخورى نمک در یک‌دوم فنجان آب)


- قطره‌هاى گلودرد بدن نسخه تسکین‌دهنده‌ هستند.


- بزرگسالان از مسکن‌هاى ضعیف مثل استامینوفن و آسپیرین استفاده کنند.


زمان مراجعه به پزشک هنگام گلودرد

هنگامى که گلودرد شدید است، بیش از ۵ تا ۷ روز طول کشیده است و همراه با حساسیت یا تحریک نیست، باید به پزشک مراجعه کنید. هرکدام از نشانه‌ها و علائم زیر باید شما را به‌ضرورت مراقبت پزشکى آگاه کند.


- گلودرد شدید و طولانى.


- دشوارى در تنفس.


- دشوارى در بلع.


- دردهاى مفصلى.


- گوش درد.


- بثورات جلدى.


- تب بالاى ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳/۳۸ سانتى‌گراد).


- وجود خون در خلط.


- گلودردى که‌ به‌طور مکرر عود کند.


- برآمدگى در گردن.


- خشونت صدا که بیش از دو هفته طول بکشد.

آناتومی بدن

برای شناخت ساختار و عملکرد پایه‌ای بدن  لازم است هر کسی با خلاصه‌ای از آناتومی بدن آشنا باشد.

فردی که مقابل شما ایستاده، بازوهایش در طرفین بدن او قرار دارد و انگشت شست او به سمت خارج است و همینطور کف دست وی به سمت شماست تصور کنید. این یک موقعیت آناتومیک است. هنگامی که درباره بخشی از بدن صحبت می‌کنید باید آن را در ذهن خود داشته باشید

سیستم‌های بدن:

سیستم‌های بدن برای انجام اعمال مشترک با یکدیگر همکاری دارند با مطالعه سیستم‌های بدن برای درک بهتر صدمات بدن پیش زمینه بهتری خواهید داشت.

 

سیستم تنفسی:

سیستم تنفسیسیستم تنفسی شامل تمام ساختار های بدن است که در تنفس طبیعی دخیل هستند. سیستم تنفسی اکسیژن را وارد بدن ساخته و گازهای دفعی و دی اکسیدکربن را از بدن خارج می‌کند.
راه هوایی شامل بینی، دهان، حلق، حنجره (جعبه صوتی)، تراشه و مسیرهای عبوری درون ریه‌ها می‌باشد. در انتهای فوقانی حنجره یک زائده پهن و نازک وجود دارد که اپی‌گلوت نامیده می‌شود. اپی‌گلوت مانع از ورود غذا به حنجره می‌شود. راه‌های هوایی درون ریه با شاخه‌های باریک‌تر و باریک‌تری تبدیل می‌شوند که در انتها به کیسه‌های هوایی ختم می‌گردند و این کیسه‌‌های هوایی، خود توسط عروق خونی باریکی احاطه شده است.

اکسیژن در هوای دمی از دیواره نازکی که کیسه‌های هوایی را از عروق خونی جدا نموده عبور کرده و توسط خون جذب می‌شود. دی اکسیدکربن نیز از خلال همین دیواره نازک، از خون، وارد کیسه‌های هوایی و متعاقب آن هوای بازدمی می شود. تبادل اکسیژن و دی اکسیدکربن 12 تا 16 بار در دقیقه و در تمام طول 24 ساعت شبانه روز صورت می‌گیرد بدون اینکه شما در انجام این عمل تلاش هوشیارانه‌ای داشته باشید. جریان خون اکسیژن دمی را از طریق سیستم گردش خون به تمام قسمت‌های بدن می‌رساند.
عمل دم زمانی صورت می‌گیرد که دیافراگم که یک عضله بزرگ است و انتهای تحتانی قفسه سینه را تشکیل می‌دهد، به سمت پایین حرکت کرده و انقباض عضلات قفسه سینه باعث افزایش اندازه و حجم قفسه سینه می‌شود.
عمل بازدم هنگام استراحت عضلات رخ می‌دهد که با کاهش اندازه قفسه سینه همراه است. 
در اینجا لازم است بدانید سیستم تنفسی در کودکان و شیرخواران تا اندازه ای با بالغین متفاوت است که در زیر به آن اشاره ای کوتاه شده است:

  • راه هوایی در کودکان کوچک‌تر و انعطاف پذیرتر است.
  • هنگام انجام تنفس مصنوعی برای کودکان، نیازی به اعمال نیرو به اندازه بالغین نیست.
  • به دلیل کوچک‌تر بودن اندازه راه هوایی، امکان مسدود شدن راه هوایی به وسیله یک جسم خارجی بیشتر است.
  • شیرخواران بسیار کوچک تنها می توانند از راه بینی نفس بکشند. بنابراین با مسدود شدن بینی شیرخوار، نشانه‌های اختلال تنفسی در او آشکار می‌شود.

 

سیستم گردش خون:

سیستم گردش خونسیستم گردش خون مسئول پمپ  خون در بدن است. سیستم گردش خون را می‌توان به سیستم آب شهری تشبیه نمود که دارای یک دستگاه پمپ مرکزی (قلب)، شبکه‌ای از لوله‌ها (عروق خونی)که با تمام قسمت‌های سیستم (بدن) ارتباط دارد و مایع (خون) است.

پس از این که محتوای اکسیژن خون در ریه افزایش یابد، خون روشن به قلب می‌رود که آن را به باقی قسمت‌های بدن پمپ می‌کند. سلول‌های بدن، اکسیژن و مواد غذایی را از خون جذب نموده و مواد دفعی مانند دی اکسید کربن را به درون آن رها می‌سازند. خون این مواد را برای دفع به درون ریه و کلیه‌ها می‌برد. در ریه‌ها ، خون  دی اکسیدکربن را با اکسیژن تبادل نموده و سیکل گردش مجددا شروع می‌گردد.

قلب انسان از چهار حفره تشکیل شده که دو حفره در سمت راست و دو حفره در سمت چپ قرار دارد. حفره‌های بالایی، دهلیز نامیده می‌شوند. دهلیز راست از وریدهای بدن و دهلیز چپ از ریه‌ها خون دریافت می‌کنند. حفره‌های پایینی بطن‌های چپ و راست نام دارند. بطن راست، خون را به درون ریه و بطن چپ خون را به کل بدن پمپ می‌کند.
بطن چپ عضلانی‌ترین حفره قلب است. چهار حفره قلب با توالی متناسبی با هم همکاری می‌کنند تا خون را به درون ریه‌ها و سایر قسمت‌های بدن پمپ نمایند.
دریچه‌های یک طرفه در قلب باعث می‌شودکه خون در سیستم گردش خون تنها در یک جهت، جریان یابد. شرایین، خون را با فشار بالا از قلب خارج می‌کنند و به این دلیل دیواره ضخیمی دارند. شرایینی که به قلب نزدیک‌تر هستند، نسبتا بزرگ بوده (2 تا 3 سانتی متر قطر دارند) اما با دور شدن از قلب کوچک‌تر می‌شوند.
سه شریان بزرگ شامل شریان گردن(کاروتید) شریان ران (فمورال) و شریان مچ (رادیال) هستند. از آنجا که این شرایین بین یک ساختار استخوانی و پوست قرار می‌گیرند، برای لمس نبض بیمار به کار گرفته می‌شوند.

مویرگ‌ها کوچک‌ترین اجزاء سیستم هستند. برخی از مویرگ‌ها آنقدر کوچک هستند که در هر زمان تنها یک مولکول قرمز می‌تواند از آن ها عبور نماید. در سطح مویرگی، اکسیژن و مواد غذایی از سلول‌های خونی به درون سلول‌های بدن منتقل شده و دی اکسیدکربن را به ریه‌ها بر می‌گردانند.

گلبول‌های سفید خون (جنگ‌جویان با عفونت) نامیده می‌شوند. زیرا این سلول‌ها،  باکتری و سایر ارگانیسم‌های ایجاد کننده بیمای را از بین می‌برند. پلاکت‌ها، آغاز کنندگان فرایند انعقاد خون هستند.

 

سیستم اسکلتی :

اسکلت بدنسیستم اسکلتی از استخوان‌ها تشکیل شده و چهارچوب حمایتی بدن می باشد.

سه عملکرد سیستم اسکلتی عبارتند از :

  • حمایت از بدن
  • حفاظت از ساختمان‌های حیاتی بدن
  • تولید گلبول‌های قرمز

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سیستم اسکلتی به هفت قسمت تقسیم می‌شود که شامل اجزای زیر است:

  1. جمجمه:
  2. اسکلتاستخوان‌های سر شامل جمجمه و فک پایین است. جمجمه از چندین استخوان تشکیل شده که به یکدیگر متصل و یک کره تو خالی ایجاد می‌کند که مغز را در بر گرفته و از آن حفاظت می‌نماید. استخوان فک پایینی یک استخوان متحرک است که به جمجمه متصل شده و ساختار استخوانی سر را تکمیل می‌کند.

     

     

     

     

     

     

     

     

  3. ستون مهره ها:

    ستون مهره‌هاستون مهره‌ها، دومین قسمت سیستم اسکلتی بوده و شامل یک سری 33 تایی از استخوان‌های مجزا است که مهره نامیده می‌شوند. مهره‌های نخاعی بر روی یکدیگر در یک ردیف قرار گرفته‌اند و به وسیله عضلات، تاندون‌ها، دیسک بین مهره‌ای و لیگامان‌ها در کنار نگه داشته می‌شوند. طناب نخاعی، گروهی از اعصاب که پیام‌های عصبی را به مغز برده یا از آن خارج می‌کنند، از طریق سوراخ مرکزی هر مهره عبور می‌نمایند. مهره‌ها محافظ عالی طناب نخاعی هستند. مهره‌ها علاوه بر حفاظت از طناب نخاعی، حمایت اولیه ساختار کلی بدن را نیز بر عهده دارند. ستون مهره‌ها دارای پنج قسمت زیر می‌باشند:

    1. مهره‌های گردنی(cervical )
    2. مهره‌های سینه‌ای (thoracic )
    3. مهره‌های کمری(lumbar )
    4. استخوان خاجی (sacrum )
    5. استخوان دنبالچه(coccyx )
    6.  

  4.  

     

     

     

  5. کمربند شانه‌ای :
  6. کمربند شانه‌ایکمربند شانه‌ای سومین قسمت سیستم اسکلتی را تشکیل می‌دهد. هر کمربند شانه‌ای از یک بازو حمایت می‌کند و از استخوان‌ها ترقوه، کتف و استخوان بازو تشکیل شده است.

     

     

     

     

     

     

  7. اندام فوقانی :
  8. اندام فوقانیچهارمین ناحیه عمده سیستم اسکلتی اندام فوقانی است که از سه استخوان بزرگ تشکیل شده است. بازو یک استخوان به نام هومروس و ساعد دو استخوان به نام زند زیرین و زند زبرین دارد. زند زیرین در ناحیه شست یا قسمت خارجی ساعد و زند زیرین روی ناحیه انگشت کوچک یا قسمت داخلی ساعد قرار میگیرد. مچ و کف دست و انگشتان نیز جز اندام فوقانی محسوب شده و شامل چندین استخوان هستند.

     

     

     

     

     

     

  9. قفسه صدری :
  10. قفسه صدریپنجمین ناحیه سیستم اسکلتی قفسه صدری است. یک مجموعه 12 تایی از دنده ها قلب، ریه و طحال را مورد حفاظت قرار می‌دهد. تمام دنده‌ها از پشت به ستون مهره‌ها متصل می‌شوند. پنج دنده بالایی به طور مستقیم به استرنوم (استخوان جناغ) متصل می‌شوند. انتهای دنده‌های ششم تا دهم به وسیله یک پل غضروفی به یکدیگر و همین‌طور به استرنوم متصل می‌گردد. دنده‌های یازدهم و دوازدهم از پشت به ستون مهره‌ها متصل می‌شوند اما از جلو به استرنوم متصل نیستند لذا دنده‌های شناور خوانده می‌شوند. استرنوم در قسمت جلویی قفسه سینه قرار دارد و ساختار نقطه مانند در انتهای استرنوم زائده زایفوئید نامیده می‌شود.

     

     

     

     

     

     

     

  11. لگن :
  12. لگن خاصرهششمین ناحیه سیستم اسکلتی لگن است. لگن به عنوان ناحیه اتصالی بین بدن و اندام تحتانی عمل می‌کند.  به علاوه لگن ارگان‌های تولید مثلی و سایر ارگانهای موجود در حفره شکمی تحتانی را مورد حفاظت قرار می‌دهد.

     

     

     

  13. اندام تحتانی :
  14. اندام تحتانیاندام تحتانی هفتمین ناحیه از سیستم اسکلتی است. هر اندام تحتانی از ران و ساق تشکیل شده است. استخوان ران (فمور) بلندترین و قوی‌ترین استخوان در بدن است. ساق پا دارای دو استخوان تیبیا و فیبولا می‌باشد. کشکک (پاتلا) یک استخوان کوچک و نسبتا پهن است که قسمت قدامی مفصل زانو را مورد حفاظت قرار میدهد. مچ، کف و انگشتان پا مانند مچ، کف و انگشتان دست از تعداد زیادی استخوان کوچک‌تر تشکیل شده‌اند که شما می‌توانید آنها را به صورت یک واحد در نظر بگیرید.

 

توجه کنید که هر یک از ارگان‌های اساسی بدن توسط یک ساختار استخوانی حفاظت می‌شوند:

  • جمجمه، مغز را مورد حفاظت قرار می‌دهد.
  • ستون مهره‌ها از صناب نخاعی حفاظت می‌کند.
  • دنده‌ها ، قلب و ریه‌ها را حفاظت می‌کند .
  • استخوان‌های لگن از ارگان‌های تولید مثلی و اعضای حفره شکمی تحتانی محافظت می‌کنند.

 

 

 

 

 

 

 

سیستم عضلانی:

سیستم عضلانیبدن شما از سه نوع عضلات مختلف تشکیل شده که شامل عضلات مخطط (اسکلتی) ، صاف و قلبی می‌باشد. عضلات اسکلتی نقش حمایتی و حرکتی دارند. عضلات به وسیله تاندون‌ها به استخوان متصل می‌شوند. این عضلات با انقباضات (کوتاه شدن) و انبساطات (بلند شدن) متناوب باعث حرکت می‌شوند. به منظور به حرکت در آوردن استخوان‌ها عضلات معمولا به صورت متقابل جفت شده‌اند. همانطور که یک عضو از این جفت منقبض می‌شود، عضو دیگری استراحت می‌کند. این تقابل مکانیکی امکان باز و بسته کردن دست، چرخاندن سر  و خم و راست کردن آرنج را فراهم می‌نماید. به عنوان مثال، همزمان با استراحت عضله دو سر بازو، یک عضله دیگر در پشت بازو منقبض میشودکه این کار باعث راست شدن آرنج می‌گردد. از آنجا که عضلات اسکلتی هر گاه شما بخواهید منقبض یا شل می‌شوند عضلات ارادی هم خوانده می‌شوند. 
عضلات صاف بسیاری از اعمال خودکار بدن را مانند عبور غذا از سیستم گوارشی بر عهده دارند. شما بر عضلات صاف بدن کنترلی ندارید لذا این عضلات، عضلات غیر ارادی نیز خوانده می‌شوند.
عضلات قلبی تنها در قلب وجود دارند. عضله قلبی با عملکرد خاص خود که همواره کار کردن است سازگاری یافته است. این عضله یک تامین‌کننده خون غنی دارد و میتواند چند دقیقه بدون اکسیژن کافی زنده بماند.
گاه سیستم اسکلتی و عضلانی را همراه با  یکدیگر بررسی می‌کنند. در این شرایط این دو سیستم تحت عنوان سیستم اسکلتی ـ عضلانی خوانده می‌شوند.

 

 

 

سیستم عصبی:

سیستم عصبیسیستم عصبی بر عملکرد بدن نظارت می‌کند. سیستم عصبی از مغز، طناب نخاعی و اعصاب منفرد تشکیل شده که در سراسر بدن گسترش می‌یابد. مغز، کامپیوتر مرکزی بدن است و عمل تفکر و فعالیت‌های ارادی ( اعمالی که هوشیارانه انجام می‌دهید) و فعالیت‌های غیر ارادی (اتوماتیک) مانند تنفس، ضربان قلب و گوارش را کنترل می‌کند.

طناب نخاعی محور اصلی برای شبکه پیچیده‌ای از اعصاب است که یک سیستم ارتباطی دو طرفه بین مغز و باقی قسمت‌های بدن ایجاد می‌کنند. اعصاب از طناب نخاعی به سمت همه قسمت‌های بدن منشعب می‌شوند. برخی از اعصاب علائمی در ارتباط با آنچه در بدن روی می‌دهد مانند احساس گرما، سرما، درد یا احساسات خوشایند را به مغز می‌برند. سایر اعصاب علایمی به عضلات می‌فرستندکه سبب حرکت بدن در پاسخ به سیگنال‌های حسی دریافتی می‌شود. بدون وجود سیستم عصبی قادر به درک اینگونه احساسات و کنترل حرکات عضلات خود نخواهیم بود.

 

 

 

 

 

 

 

سیستم ادراری – تناسلی :

سیستم ادراری تناسلی مسئول اعمال تولید مثلی بدن است و حذف فراورده‌های دفعی از خون را نیز بر عهده دارد . ارگان‌های تولید مثلی اصلی در مردان، شامل بیضه‌ها که کار تولید اسپرم را بر عهده دارند. ارگان تولید مثلی اصلی در زنان تخمدان‌ها که تخمک تولید می‌کنند و رحم که تخمک بارور شده را در حین حاملگی  محافظت می‌کند، هستند. تخمدان‌ها و رحم توسط لوله‌های فالوپ یا لوله‌های رحم به هم مرتبط هستند. مجرای خارجی سیستم تولید مثلی زنان، کانال زایمان  نامیده می‌شود.

حذف فراورده‌های دفعی توسط سیستم ادراری- تناسلی در کلیه‌ها شروع می‌شود که برای تشکیل ادرار خون را فیلتره می‌نمایند. ادرار از کلیه‌ها، از طریق لوله‌هایی به نام حالب  به سمت مثانه جریان  می‌یابد.  مثانه ادرار را پیش از آن‌ که از پیشابراه از بدن خارج شود، جمع‌آوری و ذخیره می‌کند.

 

سیستم گوارشی:

سیستم گوارشیسیستم گوارشی شامل لوله گوارش و ارگان‌های فرعی گوارش است. لوله گوارش لوله عضلانی است که مایعات و مواد غذایی را به صورت فیزیکی و شیمیایی تجزیه نموده و سپس جذب می‌کند. اجرای شکمی لوله گوارش شامل معده، روده کوچک، روده بزرگ، رکتوم و آنوس است. ارگان‌های فرعی لوله گوارش شامل کبد، کیسه صفرا و پانکراس است که این ارگان‌ها کار تهیه و ذخیره آنزیم‌های گوارشی و انجام سایر اعمال مهم بدن را بر عهده دارند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پوست :

پوستپوست تمام قسمت‌های بدن را می‌پوشاند و  سه عملکرد عمده دارد:

  • حفاظت در برابر موارد مضر
  • تنظیم دما
  • دریافت اطلاعات از محیط اطراف
پوست از بدن ما در برابر محیط اطراف محافظت می‌نماید. از آنجا که پوست لایه‌ای از سلول‌های سالم و به هم پیوسته  ایجاد می‌کند، در برابر بیشتر مواد خارجی مانند یک سد عمل می‌کند و از ورود مواد مضر به درون بدن جلوگیری به عمل می‌آورد. پوست تا زمانیکه آسیب ندیده باشد، سد موثری در برابر ورود باکتری‌ها و ویروس‌‌ها به شمار می‌رود.

پوست دمای داخلی بدن را نیز تنظیم می‌کند. چنانچه بدن بیش از حد گرم شود عروق خونی کوچک نزدیک پوست بازتر شده و گشاد می‌شوند و گرمای بدن را به سمت سطح پوست می‌آورند که از آنجا به هوای بیرون منتقل شود. منبع دیگری برای خنک ساختن بدن آزاد شدن عرق با تبخیر از راه پوست است.

اگر بدن دچار سرما شود، عروق خونی نزدیک سطح پوست، تنگ شده و گرمای بدن را بیشتر به سمت داخل و قسمت‌های مرکزی بدن می‌فرستند. پوست اطلاعاتی از محیط اطراف دریافت می‌کند. پوست شما حس لامسه،  فشار و درد را منتقل می‌کند. همچنین می‌تواند درجاتی از گرما یا سرما را نیز احساس نماید. این احساسات توسط گیرنده‌های حسی اختصاصی در پوست گرفته شده و از طریق اعصاب و طناب نخاعی به مغز منتقل می‌شوند. مغز مانند یک کامپیوتر این احساسات را تفسیر می‌نماید.